အေမ အဆင္ေျပပါတယ္သားရယ္ ဆိုတဲ့ အဖြားအိုတစ္ဦးရဲ့ အျဖစ္
အေမ…
ဘာလဲ သား
အိမ္မွာက လူေတြလည္း မ်ားလာၿပီ။ အေမ့ေျမးေတြက လူႀကီးေတြ ျဖစ္လာေတာ့ သူ႔အခန္းေလးနဲ႔သူ ေနခ်င္ လာၾကၿပီ အေမ…
အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ ေဒၚျမေရႊက ဆန္ျပဳတ္ေလးေသာက္ေနရာမွ ပန္းကန္ကို ဖယ္လိုက္ၿပီး သားက ဘာလုပ္ခ်င္လို့လဲကြယ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေပါ့
ဒီအိမ္ကိုဖ်က္ၿပီးေတာ့ တိုက္သစ္ေဆာက္ခ်င္တယ္အေမ…
အိုကြယ္ … ဒီအိမ္က မင္းအေဖ လစာ တစ္လ ၇ က်ပ္ခြဲရကတည္းက စုေဆာင္းၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ပါကြယ္။
မိဘ လက္ငုတ္လက္ရင္းဆိုတာ မဖ်က္ေကာင္းပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ မင္းအေဖက သားစဥ္ ေျမးဆက္ ေနနိုင္ေအာင္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တစ္အိမ္လုံးကို ကၽြန္း၊ ပ်ဥ္းကတိုးေတြနဲ႔ ေဆာက္ထားတာဆိုေတာ့ ေနလို့ ရေနသားပဲ
ရေတာ့ ရတာေပါ့အေမရယ္ … ဒါေပမဲ့
ဘာလဲကြယ္ ဒါေပမဲ့က
အေမ့ေခၽြးမက ဆိုင္ေလးလည္း ဖြင့္ခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက က်ဥ္းက်ဥ္းက်ဳတ္က်ဳတ္ မေနတတ္ဘူးတဲ့
ေအးေလ … ငါ့သားကလည္း ဒီအိမ္အိုေလးမွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူးနဲ႔တူတယ္ …
သားတိုက္သစ္ေဆာက္ ခ်င္ရင္လည္း ဒီအိမ္ေလးကိုေတာ့ မဖ်က္ပါနဲ႔ကြယ္။
အေမေသမွ သားသေဘာ ဒါဆိုရင္အေမ … အေမ့အိမ္ေရွ႕မွာ ေျမက်ယ္တာပဲ … ႏွစ္ထပ္တိုက္တစ္လုံး ေဆာက္လိုက္မယ္ေနာ္…
သားဆႏၵရွိရင္လုပ္ပါကြယ္…
ဤသို့ျဖင့္ ေဒၚျမေရႊ ၿခံဝင္းထဲတြင္ ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္ႀကီးတစ္လုံး တစ္ႏွစ္အတြင္း အေကာင္အထည္ေပၚလာသည္။
အိမ္က လမ္းႏွင့္ကပ္သြားသျဖင့္ ေအာက္ထပ္ကို ကုန္စုံဆိုင္ခန္းဖြင့္သည္။
အိမ္ေရွ႕က ေျမဖို့ကာ ပိတ္ကာလိုက္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ေနာက္မွ သစ္သားအိမ္ေလးေအာက္တြင္ေရဝပ္လာ သည္။
ထို့ျပင္ ပိုၿပီးေမွာင္သလိုလိုျဖစ္သျဖင့္ ျခင္ပိုကိုက္သည္။
ေဒၚျမေရႊ၏ သားႀကီးက သူ႔ဇနီးကို ငါတို့ အေမ့ကို တိုက္အေပၚမွာ အခန္းတစ္ခန္းေပးရေအာင္။ ဘုရားခန္းေဘးက အခန္း လြတ္ေနတာပဲ။
အိမ္ကေမွာင္ၿပီး ေအာက္မွာ ေရဝပ္ေနေတာ့ အေမျခင္ကိုက္တယ္…
အို … အေပၚမွာ ကေလးေတြ က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း ေနပါေစ။ ၿပီးေတာ့ သူတို့က ဂိမ္းကစား၊ တီဗီၾကည့္၊ စာက်က္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ပါတယ္”
အေမအိုကား အိမ္အိုေလးထဲတြင္ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ရွာသည္။ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ပိုၿပီး အိုစာသလို ျဖစ္သြားသည္။
ဟဲ့ … အငယ္ေကာင္ ခ်စ္တူးေလး … ဖြားဖြားဆီ လာပါဦး မိခ်ိဳ … ဖြားဖြားကို လာနင္းေပးဦးေလ
မာလာေရ … ဖြားဖြားကို တရားေခြလာဖြင့္ေပးပါဦး
ေဒၚျမေရႊက တေၾကာ္ေၾကာ္ သာေအာ္ေနသည္။ သူ႔ထံကို မည္သူမၽွ ေရာက္မလာ။
ထမင္းစားခ်ိန္ အိမ္ေရွ႕ စားပြဲေလးေပၚတြင္ လာတင္သြားသည္။ သူတို့စားေစခ်င္တာေတြ လာတင္သြားသည္။
ခါတိုင္းလို ေရခဲေသတၱာဖြင့္ကာ ေရြး၍မရ။ ခ်ိဳခ်ိဳ ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးေတြ သူတို့စားသည့္အထဲမွ ႏွိုက္စား၍မရ။
ေကၽြးတာစားအဆင့္ကို ေရာက္လာသည္။ ပိုဆိုးသည္က တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္လာျခင္းျဖစ္သည္။
သားေရ … မာလာကို အေမနဲ႔ လာထားပါလား…
အေမ့ေျမးႀကီးက စာက်က္ေနရၿပီအေမ။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဆိုေတာ့ ဂ႐ုစိုက္ေနရတယ္…
အေမ့ဆီမွာလည္း စာက်က္လို့ရတာပဲ…
အေမ့ဆီမွာ ျခင္ကိုက္တာနဲ႔ သူေနမွာ မဟုတ္ဘူး အေမအို ဝမ္းနည္းသြားသည္။
သူႏွင့္ျခင္ေဆး ဓာတ္မတည့္။ ျခင္ေဆးနံ့လည္း မခံနိုင္။
စားခ်ိန္ေလးပဲ အျပင္ထြက္ကာ က်န္တခ်ိန္လုံးျခင္ေထာင္ထဲႏွင့္ ခုတင္ေပၚေနရသည္မွာ ေျခေထာက္ေတြ ေညာင္းလာသည္။
သားေရ အေမ အိမ္ထဲေနရတာၾကာၿပီကြယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားခ်င္တယ္၊ ဥပုသ္သြားေစာင့္မလို့
အိမ္မွာပဲ တီဗီက သီလယူလိုက္ပါလားအေမ … ဒီမွာက မနက္ဆို ဘယ္သူမွ အားၾကတာ မဟုတ္ဘူး
မင္းတို့ မအားတာပါကြယ္ … အေမ အားေနတာပဲ အေမ့ဘာသာ သြားမွာေပါ့
ဒါဆိုလည္း သြားေလ ေအာင္ျမင့္ကို ပို့ခိုင္းလိုက္မယ္…
ေခၽြးမက
အို … အစ္ကိုကလည္း ကားက သမီးႀကီးကို ေက်ာင္းပို့ရမွာေလ ၿပီးေတာ့ေဈးမွာ ကုန္ထုပ္ဝင္ယူခိုင္းထားတယ္…
ေနပါေစ သားရယ္ အေမ ဆိုက္ကားနဲ႔ပဲ သြားမယ္…
ေအာင္ျမင့္ေရ ဆိုက္ကားတစ္စီး သြားေခၚအေမအိုက ဆိုက္ကားႏွင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုလာခဲ့သည္။
အခိုက္အတန႔္ေလးတြင္ စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္ သည္မွာမည္သို့ ေျပာရမည္ပင္မသိ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ေသာ္ ဆရာေတာ္က…
ဒကာမႀကီး
ဘုရား
တိုက္သစ္ႀကီးနဲ႔ဆိုေတာ့ ေနရထိုင္ရတာ ဇိမ္က်ေနမွာေပါ့…
တပည့္ေတာ္က အိမ္ေလးထဲမွာပဲ ေနခဲ့တယ္ဘုရား
ဘာျဖစ္လို့လဲ ဒကာမႀကီး
တိုက္က အေပၚထပ္ဆိုေတာ့ ဆင္းရတက္ရ မလြယ္ပါဘူးဘုရား … သားကေတာ့ အခန္းတစ္ခန္းနဲ႔ က်က်နန အထားသား။
သူတို့က အဲကြန္းေတြနဲ႔ဆိုေတာ့လည္း ေအးတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္က မေနတတ္ပါဘူး…။
သို့ေသာ္ ေဒၚျမေရႊက တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္မိသည္မွာ ေတာ္ပါေသးရဲ့ သီလမယူရေသးလို့..။ ။
Zawgyi(version)
ေအမ အဆင္ေျပပါတယ္သားရယ္ ဆိုတဲ့ အဖြားအိုတစ္ဦးရဲ့ အျဖစ္
ေအမ
ဘာလဲ သား
အိမ္မွာက လူေတြလည္း မ်ားလာၿပီ။ အေမ့ေျမးေတြက လူႀကီးေတြ ျဖစ္လာေတာ့ သူ႔အခန္းေလးနဲ႔သူ ေနခ်င္ လာၾကၿပီ ေအမ
အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ ေဒၚျမေရႊက ဆန္ျပဳတ္ေလးေသာက္ေနရာမွ ပန္းကန္ကို ဖယ္လိုက္ၿပီး သားက ဘာလုပ္ခ်င္လို့လဲကြယ္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေပါ့
ဒီအိမ္ကိုဖ်က္ၿပီးေတာ့ တိုက္သစ္ေဆာက္ခ်င္တယ္အေမ
အိုကြယ္ ဒီအိမၠ မင္းအေဖ လစာ တစႅ ၇ က်ပ္ခြဲရကတည္းက စုေဆာင္းၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ပါကြယ္။
မိဘ လက္ငုတ္လက္ရင္းဆိုတာ မဖ်က္ေကာင္းပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ မင္းအေဖက သားစဥ္ ေျမးဆက္ ေနနိုင္ေအာင္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ တစ္အိမ္လုံးကို ကၽြန္း၊ ပ်ဥ္းကတိုးေတြနဲ႔ ေဆာက္ထားတာဆိုေတာ့ ေနလို့ ေရနသားပဲ
ေရတာ့ ရတာေပါ့အေမရယ္ ဒါေပမဲ့
ဘာလဲကြယ္ ဒါေပမဲ့က
အေမ့ေခၽြးမက ဆိုင္ေလးလည္း ဖြင့္ခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက က်ဥ္းက်ဥ္းက်ဳတ္က်ဳတ္ ေမနတတၻဴးတဲ့
ေအးေလ ငါ့သားကလည္း ဒီအိမ္အိုေလးမွာ မေနခ်င္ေတာ့ဘူးနဲ႔တူတယ္
သားတိုက္သစ္ေဆာက္ ခ်င္ရင္လည္း ဒီအိမ္ေလးကိုေတာ့ မဖ်က္ပါနဲ႔ကြယ္။
ေအေမသမြ သားေသဘာ ဒါဆိုရင္အေမ အေမ့အိမ္ေရွ႕မွာ ေျမက်ယ္တာပဲ ႏွစ္ထပ္တိုက္တစ္လုံး ေဆာက္လိုက္မယ္ေနာ္
သားဆႏၵရွိရင္လုပ္ပါကြယ္
ဤသို့ျဖင့္ ေဒၚျမေရႊ ၿခံဝင္းထဲတြင္ ႏွစ္ထပ္တိုက္အိမ္ႀကီးတစ္လုံး တစ္ႏွစ္အတြင္း အေကာင္အထည္ေပၚလာသည္။
အိမၠ လမ္းႏွင့္ကပ္သြားသျဖင့္ ေအာက္ထပ္ကို ကုန္စုံဆိုင္ခန္းဖြင့္သည္။
အိမ္ေရွ႕က ေျမဖို့ကာ ပိတ္ကာလိုက္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ေနာက္မွ သစ္သားအိမ္ေလးေအာက္တြင္ေရဝပ္လာ သည္။
ထို့ျပင္ ပိုၿပီးေမွာင္သလိုလိုျဖစ္သျဖင့္ ျခင္ပိုကိုက္သည္။
ေဒၚျမေရႊ၏ သားႀကီးက သူ႔ဇနီးကို ငါတို႔ ေအမ့ကို တိုက္အေပၚမွာ အခန္းတစ္ခန္းေပးရေအာင္။ ဘုရားခန္းေဘးက အခန္း လြတ္ေနတာပဲ။
အိမ္ကေမွာင္ၿပီး ေအာက္မွာ ေရဝပ္ေနေတာ့ အေမျခင္ကိုက္တယ္
အို အေပၚမွာ ကေလးေတြ က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း ေနပါေစ။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔က ဂိမ္းကစား၊ တီဗီၾကည့္၊ စာက်က္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ပါတယ္
ေအမအိုကား အိမ္အိုေလးထဲတြင္ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ရွာသည္။ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ပိုၿပီး အိုစာသလို ျဖစ္သြားသည္။
ဟဲ့ အငယ္ေကာင္ ခ်စ္တူးေလး ျဖားျဖားဆီ လာပါဦး မိခ်ိဳ ျဖားျဖားကို လာနင္းေပးဦးေလ
မာလာေရ ျဖားျဖားကို တရားေခြလာဖြင့္ေပးပါဦး
ေဒၚျမေရႊက တေၾကာ္ေၾကာ္ သာေအာ္ေနသည္။ သူ႔ထံကို မည္သူမၽွ ေရာက္မလာ။
ထမင္းစားခ်ိန္ အိမ္ေရွ႕ စားပြဲေလးေပၚတြင္ လာတင္သြားသည္။ သူတို့စားေစခ်င္တာေတြ လာတင္သြားသည္။
ခါတိုင္းလို ေရခဲေသတၱာဖြင့္ကာ ေရြး၍မရ။ ခ်ိဳခ်ိဳ ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးေတြ သူတို့စားသည့္အထဲမွ ႏွိုက္စား၍မရ။
ေကၽြးတာစားအဆင့္ကို ေရာက္လာသည္။ ပိုဆိုးသည္က တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္လာျခင္းျဖစ္သည္။
သားေရ မာလာကို အေမနဲ႔ လာထားပါလား
အေမ့ေျမးႀကီးက စာက်က္ေနရၿပီအေမ။ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဆိုေတာ့ ဂ႐ုစိုက္ေနရတယ္
အေမ့ဆီမွာလည္း စာက္ကႅို႔ရတာပဲ
ေအမ့ဆီမြာ ျခင္ကိုက္တာနဲ႔ သူေနမွာ မဟုတၻဴး ေအမအို ဝမ္းနည္းသြားသည္။
သူႏွင့္ျခင္ေဆး ဓာတ္မတည့္။ ျခင္ေဆးနံ့လည္း မခံနိုင္။
စားခ်ိန္ေလးပဲ အျပင္ထြက္ကာ က်န္တခ်ိန္လုံးျခင္ေထာင္ထဲႏွင့္ ခုတင္ေပၚေနရသည္မွာ ေျခေထာက္ေတြ ေညာင္းလာသည္။
သားေရ ေအမ အိမ္ထဲေနရတာၾကာၿပီကြယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သြားခ်င္တယ္၊ ဥပုသ္သြားေစာင့္မလို့
အိမ္မွာပဲ တီဗီက သီလယူလိုက္ပါလားအေမ ဒီမြာက မနက္ဆို ဘယ္သဴမြ အားၾကတာ မဟုတၻဴး
မင္းတို့ မအားတာပါကြယ္ ေအမ အားေနတာပဲ ေအမ့ဘာသာ သြားမွာေပါ့
ဒါဆိုလည္း သြားေလ ေအာင္ျမင့္ကို ပို့ခိုင္းလိုက္မယ္
ေခၽြးမက
အို အစ္ကိုကလည္း ကားက သမီးႀကီးကို ေက်ာင္းပို့ရမွာေလ ၿပီးေတာ့ေဈးမွာ ကုန္ထုပ္ဝင္ယူခိုင္းထားတယ္
ေနပါေစ သားရယ္ ေအမ ဆိုက္ကားနဲ႔ပဲ သြားမယ္
ေအာင္ျမင့္ေရ ဆိုကၠားတစၥီး သြားေခၚအေမအိုက ဆိုက္ကားႏွင့္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုလာခဲ့သည္။
အခိုက္အတန႔္ေလးတြင္ စိတ္ခ်မ္းသာလိုက္ သည္မွာမည္သို့ ေျပာရမည္ပင္မသိ။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရာက္ေသာ္ ဆရာေတာ္က
ဒကာမႀကီး
ဘုရား
တိုက္သစ္ႀကီးနဲ႔ဆိုေတာ့ ေနရထိုင္ရတာ ဇိမ္က်ေနမွာေပါ့
တပည့္ေတာ္က အိမ္ေလးထဲမွာပဲ ေနခဲ့တယ္ဘုရား
ဘာျဖစ္လို့လဲ ဒကာမႀကီး
တိုကၠ အေပၚထပ္ဆိုေတာ့ ဆင္းရတက္ရ မလြယ္ပါဘူးဘုရား သားေကတာ့ အခန္းတစ္ခန္းနဲ႔ က္က္နန အထားသား။
သူတို႔က အဲကြန္းေတြနဲ႔ဆိုေတာ့လည္း ေအးတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္က မေနတတ္ပါဘူး။
သို့ေသာ္ ေဒၚျမေရႊက တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္မိသည္မွာ ေတာ္ပါေသးရဲ့ သီလမယူေရသးလို႔..။ ။