ရှေးမြန်မာဘုရင်ခေတ်မှာ ပြည့်တန်ဆာလုပ်ငန်းက တရားဝင်ရှိခဲ့တယ်။ အနီးဆုံးကုန်းဘောင်ခေတ်ကိုပြောရရင် ပြည့်တန်ဆာအိမ်ဆိုတာ အထင်အရှားရှိသလို လူအများခွဲခြားလွယ်အောင်လဲ သတ်မှတ်ချက်တွေရှိပါတယ်။
ပြည့်တန်ဆာအိမ်ရဲ့မျက်နှာစာမှာ တပေပတ်လည် အဖြူအနီကြား တင်းတိမ်(လိုက္ကာ) ကိုချထားရတယ်။
ပြီးရင် ကွပ်ပျစ်ကုတင်ချပြီး အဲ့အပေါ်မှာ သနပ်ခါး၊ကျောက်ပျဉ်၊ ဘီး၊ မှန်တို့ကို ချထားရတယ်။
ပြည့်တန်ဆာတွေက အဲ့အပေါ်မှာ လူလုံးပြပြီး ပြင်ဆင်နေကြရတယ်။ နောက်ပြီး ဧည့်သည်အတွက် မြင်းချည်တိုင်တွေရှိကြရတယ်။
အရေးကြီးတဲ့အချက်က ဂဠုန်လက်သည်းပင်ကို မြင်သာအောင် များများလေးစိုက်ပြထားရတယ်။ အဲ့ဒီအပင်ကို ပြုတ်ပြီးအဖန်ရည်အဖြစ်သုံးပြီးဆေးကြောရတယ်။
အခုခေတ်လိုဆို ကာလသားပိုးမကူးအောင်အတွက် မဖြစ်မနေသုံးပြီးစိုက်ပြထားရတယ်လို့ဆိုရမယ်။
အဲ့ခေတ်က ဒီလိုအိမ်တွေရရှိရာအရပ်က မန္တလေးရဲ့အနောက်တောင်ဘက်က ချွန်းတောင်ဝင်းတို့၊ခြင်္သေ့ဦးတို့အရပ်ပဲဖြစ်ပါတယ်။
crd
zawgyi
ေရွးျမန္မာဘုရင္ေခတ္မွာ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းက တရားဝင္ရွိခဲ့တယ္။ အနီးဆုံးကုန္းေဘာင္ေခတ္ကိုေျပာရရင္ ျပည့္တန္ဆာအိမ္ဆိုတာ အထင္အရွားရွိသလို လူအမ်ားခြဲျခားလြယ္ေအာင္လဲ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြရွိပါတယ္။
ျပည့္တန္ဆာအိမ္ရဲ႕မ်က္ႏွာစာမွာ တေပပတ္လည္ အျဖဴအနီၾကား တင္းတိမ္(လိုကၠာ) ကိုခ်ထားရတယ္။
ၿပီးရင္ ကြပ္ပ်စ္ကုတင္ခ်ၿပီး အဲ့အေပၚမွာ သနပ္ခါး၊ေက်ာက္ပ်ဥ္၊ ဘီး၊ မွန္တို႔ကို ခ်ထားရတယ္။
ျပည့္တန္ဆာေတြက အဲ့အေပၚမွာ လူလုံးျပၿပီး ျပင္ဆင္ေနၾကရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဧည့္သည္အတြက္ ျမင္းခ်ည္တိုင္ေတြရွိၾကရတယ္။
အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္က ဂဠုန္လက္သည္းပင္ကို ျမင္သာေအာင္ မ်ားမ်ားေလးစိုက္ျပထားရတယ္။ အဲ့ဒီအပင္ကို ျပဳတ္ၿပီးအဖန္ရည္အျဖစ္သုံးၿပီးေဆးေၾကာရတယ္။
အခုေခတ္လိုဆို ကာလသားပိုးမကူးေအာင္အတြက္ မျဖစ္မေနသုံးၿပီးစိုက္ျပထားရတယ္လို႔ဆိုရမယ္။
အဲ့ေခတ္က ဒီလိုအိမ္ေတြရရွိရာအရပ္က မႏၱေလးရဲ႕အေနာက္ေတာင္ဘက္က ခြၽန္းေတာင္ဝင္းတို႔၊ျခေသၤ့ဦးတို႔အရပ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
crd
